۱۷:۲۵ ۱۳۹۷/۶/۱۴
رفتارشناسی انتصابات استاندار مازندران

اینگونه مباش چون دگران!

اینگونه مباش چون دگران!

پس از حضور اسلامی در سمت استانداری مازندران و شعارهای وی مبنی بر داشتن استقلال و ضرورت توسعه استان بدون در نظر گرفتن گروه ها، جناح ها و بخشی نگری به نظر می رسید شاهد تغییرات چشمگیر در مازندران رخ بدهد و رویه انتصابات در استان تغییر کند.

به گزارش کاسپین24؛نشریه بیداری اندیشه در شماره جدید دوهفته نامه سیاسی مازندران نوشت:

پس از حضور اسلامی در سمت استانداری مازندران و شعارهای وی مبنی بر داشتن استقلال و ضرورت توسعه استان بدون در نظر گرفتن گروه ها، جناح ها و بخشی نگری به نظر می رسید شاهد تغییرات چشمگیر در مازندران رخ بدهد و رویه انتصابات در استان تغییر کند.
با گذشت چند ماه از حضور استاندار جدید مازندران، عدم تغییر معاونان استاندار به جز یک مورد نشان داد که هنوز افراد و گروه ها در انتصابات مازندران تاثیرگذار هستند. پس از این، نوبت به تغییر فرمانداران و مدیران کل رسید.
ابتدا که استاندار مازندران از حوزه  کشاورزی مازندران انتقاد بسیار کرد تصور افکارعمومی بر این بود که این حوزه ها سریعتر از دیگر شاهد تغییرات خواهد بود، اما تغییرات در حوزه مدیران کل نیز با نظر استاندار نبود که حتی در دو مرحله تغییرات در گردشگری و جهاد کشاورزی نیز نظر وی تامین نشد.
استاندار مازندران در شرایط فعلی تنها اختیار انتصابات مدیران استانداری را دارد، در نوبه تغییرات فرمانداران استاندار مازندران نیز نتوانست شرایط گذشته را تغییر دهد.
تقریبا چهره جدیدی به حوزه فرمانداران مازندران وارد نشده است، فرمانداران تغییر یافته یا بازنشست شدند و یا به شهرستان دیگر منتقل شدند.
در حوزه بخشداران و نیروهای محلی نیز تقریبا اختیار از ید استاندار خارج شده و نمایندگان مجلس بیشترین تاثیرگذاری را داشته اند.
حضور پررنگ نمایندگان مجلس برای سفارش فرمانداران و بخشداران و حتی معاونان فرماندار نشات گرفته از فشارهایی است که همیشه در این حوزه وجود داشته است و با آمدن اسلامی نیز این روند تغییر نکرده است.
از معایب انتصاب فرمانداران در دوره اسلامی، حضور فرمانداران غیربومی در شهرستان های مازندران است،فرماندارانی که خانواده هایشان در این شهرها ساکن نیستند و عموما مدیران پروازی به شمار می روند.
این امر برای فرمانداران که باید همیشه نظارت بر مسائل امنیتی،اجتماعی و فرهنگی شهرستان ها داشته باشند یک نقطه ضعف است اما ضعف بزرگتر کوتاه آمدن استاندار در انتصاب فرمانداران است.
فرمانداران مازندران از حمایت های ویژه نمایندگان شهرستان ها برخوردارند و این امر نشان می دهد فعلا خبری از استقلال مدنظر اسلامی نیست. زمانی که استاندار مازندران دست به تغییر فرمانداران زد برای تامین نظر نمایندگان، فرمانداران را از پست فرمانداری حذف نکرد بلکه فقط شهرستان آنها را تغییر داد تا نظر همه گروه ها تامین شود.
در حوزه مدیران کل هم تغییرات دیگری رخ نداده است، اسلامی فعلا با مدیرانی پیش می رود که تعداد قابل توجهی از آنان بازنشسته هستند و قانون جدید مجلس نیز داعیه ای دیگر بر این ادعاست که این مدیران فعلا از مازندران رفتنی نیستند و اگرچه زور اسلامی به آنان نرسید شاید زور یک مصوبه مجلس هم به آنان نرسد.
حال باید منتظر ماند و دید که آیا اسلامی برنامه دیگری برای مدیران مازندرانی دارد و یا خواهد توانست مصوبه منع به کارگیری بازنشستگان را اجرایی کند.