دریا و جنگل مازندران هم نشین با زباله ها/چه کسی باید تاوان بدهد؟

به گزارش کاسپین24؛زباله قصه تکراری برای مازندرانی ها است. هر کجا می روند زباله می بینند؛ هرکجا می روند زباله می ریزند و هر گردشگری می بینند زباله می ریزد. دریا و جنگل مازندران امروز هم نشین زباله و پسماندهایی است که سال ها است سایه اش بر سر مازندرانی ها سنگینی می  کند.

سال ها است مدیران مازندرانی حق الجلسه، ماموریت خارجی و داخلی، بودجه، اعتبار و هر نوعی هزینه نیاز بوده است در برای رفع زباله استان دریافت کرده اند اما همچنان زباله پیشتاز است.

قصه زباله آنجا تلخ تر می شود که رئیس هیات ویژه سازمان بازرسی کل کشور در سفر به مازندران از پشت پرده های دیگری خبر می دهد که تحمل این رنج را سخت تر می کند.

به اعتقاد این تیم بازرسی در طی یک دهه گذشته بیش از 200 میلیارد  تومان برای زباله مازندران هزینه شده است، اما هیچ کار موثری در این زمینه انجام نشده.
طرح های تفکیک زباله از مبدا، احداث زباله سوز و احداث کمپوست آنقدر در مازندران دیر شروع شد و هنوز به نتیجه نرسید که زباله از سر و کول مازندرانی ها بالا می رود.

معاونت عمرانی، مدیران کل امور شهری و شهرداران و نیز استانداران به عنوان روسای کارگروه های پسماند در طی یک دهه اخیر باید درباره حیف و میل همه اعتبارات و بیت المال هزینه شده و هدر رفته در این زمینه پاسخگو باشند.

امروز نه تنها اعتبارات سرانگشتی محاسبه شده در این زمینه به هدر رفته است بلکه هزینه اجتماعی و منفعت از دست رفته در جنگل و دریای مازندران و سلامتی و بهداشت خانواده های مازندرانی حاصل اشتباه و بی تدبیری مسئولانی است که در سمت های مختلف حضور داشته اند.

بازنگشتن به عقب و عدم دریافت پاسخ از مسئولانی که در گذشته کاهلی کرده اند قطعا چراغ راهی برای مسئولان فعلی خواهد بود.

هنوز هم به دلیل اینکه مدیران گذشته در این حوزه کاهلی برای طرح های مدیریت پسماند، آیینه عبرت نشده اند؛ بازهم مدیران فعلی راه اشتباه آنان را طی می کنند.

روزی که شعار زیبای کارخانه کمپوست فلان شهر و فلان شهر در مازندران طنین داشت امروز نیز لقلقه زبانی به کارخانه زباله سوز مدیران را از پرسشگری رسانه ها رهایی می دهد.

البته نگذاریم این یک دهه پیش رو هم مانند دهه گذشته شود، در مساله زباله هیچ نکته ای مهم تر از آینده نیست. اما به نظر می رسد همین گذشته هم درس عبرت نشده است.

در مساله کارخانه زباله سوز عمارت در شهرهای مرکزی مازندران هنوز اجماع کلی وجود ندارد. هزینه 15 میلیارد تومانی برای خرید مرکز دفن و زباله سوز جدید در محور هراز به هدر رفته زیرا این منطقه با خطر ریزش مواجه است.

نماینده شهرستان های نور و محمودآباد با زمین دفن و زباله سوز مخالفت می کند و هزاران مساله ای که درگیر مدیریت زباله در مازندران است.

زباله نور در جنگل های الیمانات و زباله محمودآباد در ساحل دفن می شود. زباله بابلسر و فریدونکنار در ساحل جا خوش کرده است.

در شهرهای قائم شهر وبابل نیز اوضاع بهتر نیست که بدتر هم هست  و انجیل سی بابل مانند عمارت هراز آمل اشباع شده است.

پساب به سفره های زیرزمینی نفوذ کرده و هزاران قصه تلخ دیگر در ساحل و طبیعت مازندران رخ داده است.

این تاوانی است که طبیعت و ساحل مازندران برای مدیریت نادرست زباله در استان می پردازد و این محصول مدیریت سال های اخیر در استان است که متاسفانه بدون پاسخ دادن پست های خود را ترک کرده اند. امروز مازندران در همان حال و هوای مدیریتی قرار دارد و بعید به نظر می رسد که بتواند حداقل هم تا ده سال آینده این معضل را سامان دهد و همچنان این جنگل و دریا است که تاوان می دهد.