حق پذیری و قدرت تشخیص حق از باطل دو صفت صالحین و صدیقین است که انسان را به تعالی می‌رساند.
«بسم الله الرحمن الرحیم» خلاصه تعام تعالیم قرآن کریم است و خدای متعال به نیابت از بنده اش کلام خود را که نوعی فعل اوست با نام عزیز خودش آغاز می‌کند تابنده بیاموزد و کارهایش را با نام خدا شروع کند. سرچشمة تمام خیرات و رحمتها خدایی است که جامع تمام صفات جمال و جلال است، ذاتی که جامع تمام کمالات و مبرا از هر نقصی است و جز او هیچکس دیگری منشأ اثری نیست و اگر انسان می‌خواهد خود مظهری از جلوة رحمت الهی شود باید در تمام روابطش، عشق و محبت واقعی را ابراز نماید
فراموش نکنیم مالکیت انسان بر اموالش اعتباری است و مالکیت حقیقی صرفا از آن خداست مثل مالکیت انسان بر اعمالش چرا که نمی‌توان انسان را منهای اعمالش تصور کرد، معرفت به رب العالمین، رحمان و رحیم، ما انسان‌ها را وادار به اظهار تقدیس و تذلل می‌کند چرا که اقرار به توحید عبادی است و در کنار آن توحید ربوبی مطرح می‌شود که ما صرفاٌ از خدای تبارک و تعالی یاری بجوییم، در حقیقت عبادت ما این است که خدای متعال را ناظر و حاضر ببینیم
ما انسان‌ها غیر از بندگی خدای متعال شأنی نداریم و خدای عزیر و واحد نیز جز پرستیده شدن شأن دیگری ندارد، عبادت و استعانت ما از خدای متعال یک حرکت اجتماعی است و نه فردی، بشرطی که فقط ذات اقدس الهی را مؤثر بدانیم، خدای بزرگ هم بصورت تکوینی، عقل و سایر امکانات را به انسان‌ها داد تا امورش را تدبیر و اراده کند و هم بصورت تشریعی انبیاء الهی را فرستاد تا او را کمک کنند که به مقصودش برسد و ما در این مسیر نیازمند به راهی بدور از هر افراط و تفریط هستیم و نزدیکترین راه همان صراط مستقیم است.
رب العالمین در قاموس هستی برای موجودات راهی را در نظر گرفته که آن‌ها را به کمال لایقشان برساند، کوتاهترین راه همان صراط مستقیم است، چرا که روندگان صراط مستقیم مافوق مردم هستند. فلذا هدایت به صراط مستقیم به این معناست که خدای متعال ما را به سبیلی مافوق سبیل قبلی هدایت می‌کند چرا که صلاح و فساد هر فردی بشدت متأثر از صلاح و فساد جامعه است، پس هر کسی مسئول جامعه و مشکلات آن است.
آری! صراط مستقیم آن راهی است که روندگانش هم با حق لجاجت نمی‌کنند و هم از بصیرت برخوردار هستند و آن همان راه انبیاء، صدیقین، صالحین و شهداء است راهی که صرفاٌ به خدا ختم می‌شود نه راهی که بعضی از افراد از روی لجاجت و شناخت حق بسوی باطل می‌روند و یا گمراهانی که نمی‌توانند حق و باطل را تشخیص دهند. انشاءالله خدای متعال همة ما را در زمرة صالحین و صدیقین قرار دهد که دو صفت (حق پذیری) و (قدرت تشخیص حق از باطل) را داشته باشیم.
یادداشت از هادی ابراهیمی عضو هیات علمی دانشگاه
منبع : باشگاه خبرنگاران
