کاسپین24/بهروز عطایی هستم؛ متولد ۱۳۴۹ و همانند تمامی ورزشکاران، ورزش را از کوچه، محله و باغ آغاز کردم. ابتدا ورزش را با فوتبال شناختم و با توجه به آنکه هندبالیست‌های شهر در کوچه ما زندگی می کردند بنابراین به طور رسمی وارد ورزش هندبال شدم
به گزارش کاسپین24؛ ورزش کاله آمل با قدمت دیرینه خود با تلاش کادر فنی آن و نیز مربیگری شایسته بهروز عطایی سرمربی تیم ملی والیبال جوانان و همچنین سرمربی تیم والیبال کاله آمل و قهرمان سه دوره جام والیبال باشگاه های ایران بالاخره توانست به جایگاه واقعی خود دست پیدا کند. اخیرا نیز تیم ملی والیبال نوجوانان ایران به مقام ارزشمندی در دنیا دست یافته است.
*درباره خودتان و رشته ورزشی اتان بفرمائید؟
بهروز عطایی هستم؛ متولد ۱۳۴۹ و همانند تمامی ورزشکاران، ورزش را از کوچه، محله و باغ آغاز کردم. ابتدا ورزش را با فوتبال شناختم و با توجه به آنکه هندبالیست‌های شهر در کوچه ما زندگی می کردند بنابراین به طور رسمی وارد ورزش هندبال شدم؛ هندبال را در سالن ورزشی و فوتبال و والیبال را بیشتر در کوچه‌ها انجام می‌دادم. در ادامه سال ۱۳۶۴ برای تمرین تیم والیبال به باشگاه رفتیم که در نهایت با راهنمایی آقای یحیی‌پور به طور رسمی وارد عرصه والییال شدم.
با توجه به علاقه‌مندی ورزش والیبال را ادامه دادم و در سال ۶۶ عضو تیم ملی جوانان ایران شدم و در سال ۶۷ قهرمان تیم ملی اندونزی شدیم
*هنگام بازی با چه کسانی همبازی بودید و آن دوره را چطور ارزیابی می‌کنید؟
آن دوره متفاوت بود و اکنون با ثبات تر شده است. در حال حاضر می‌توان ورزش را به عنوان حرفه تلقی کرد اما در گذشته حرفه نبود بلکه اقدامی اضافی و تفریحی بود. بازیکنان هم دوره‌ام ایرج مظفری، بهنام جلوه، احمد لاهوتی و جاوید محسن‌نیا و در سطح ملی فرزاد فرهادیان و مهدی ابوترابی بودند. علاوه بر آن با علی موذن، عبدالعلی نبیعی و غلام جاویدی و همچنین در نسل جوان‌تر با نجاتی، جزیره، اولیایی و نادی نیز بازی کردم.
در گذشته گرچه سخت بود اما اکنون با توجه به پیشرفت های اخیر، مسیر هموارتر و همه فعالیت‌ها علمی شد. آن دوره، زمان سکوت و توقف بود. از سال ۶۱ الی ۶۸ بدترین و سخت‌ترین دوران برای ورزش ما بود.
*در بازی‌های باشگاهی با چه تیم‌هایی بازی کردید؟
با فجر آمل، جانبازان مازندران، پیکان و پرسپولیس تهران، لوله‌سازی اهواز، فرمانداری مهاباد و پاس تهران بازی کردم
*از چه سالی وارد لیگ ملی مربیان شدید؟
از سال ۸۴ مدرک بین‌المللی مربیگری را گرفتم. در اواخر سال‌های بازی‌های ورزشی‌ام، مربی تیم پرسپولیس و سرمربی جوان که نایب قهرمانی لیگ برتر را کسب کردیم و در سال ۸۶ سرمربی تیم دانشگاه آزاد مازندران بودم که در دسته یک کشور و نیز در تیم کاله تا لیگ دسته اول رسیدیم.
در قهرمانی و نایب قهرمانی مربیگری تیم متین ورامین را تجربه کردم اما بار دیگر سرمربی گری تیم کاله را برعهده گرفتم. از سال ۸۸ نیز به مدت سه سال مربی تیم ملی بزرگسالان بودم و در دوره کوتاهی مربی تیم ملی نوجوانان و در حال حاضر نیز به مدت ۴ سال مربی تیم ملی جوانان هستم.
*هیچ وقت در ورزش به خواسته ات نرسیدی؛ علت اش چه بود؟
مهم‌ترین عامل آن خودم بودم و همچنین بدشانسی‌هایی در بازی ها رخ داد که در آن دوران ادغام نیرو های انتظامی، شهربانی، ژاندارمری و کمیته انجام شد و جابجایی در محل خدمتم رخ داد که این عامل سبب شد تا سفرهای اردویی زیادی را از دست بدهم.
درباره تیم ملی جوانان بفرمائید؟
تیم‌های والیبال به هم مرتبط هستند. والیبال هنوز شکل واقعی خود را در باشگاه های ایران پیدا نکرده است. مشکلات زیادی در حوزه ورزش وجود داد، ورزشکاران در اردوهای ملی ساخته می‌شوند. فدراسیون والیبال در ۱۰ الی ۱۵ سال اخیر اردوهای بلند مدت برای نوجوانان برگزار کرده است.
تفاوت ایران در ورزش با کل دنیا این است که در کشورهای دیگر نوجوانان در آموزشگاه پرورش پیدا می‌کنند اما ورزشکاران ایرانی در اردوهای ملی و همچنین ورزشکاران کشورهای دیگر مقطع به مقطع دوره‌ها را طی می‌کنند. ایران برای تمرین ورزشکاران جوان آنان را در طی دو سال در اردو نگه می‌دارد. علت اینکه نوجوانان ورزشکار ایرانی در دنیا موفق‌تر هستند این است که آنان در اردوها به مدت دو هزار ساعت تمرین می‌کنند اما در کشورهای دنیا این نوجوانان با ۲۰۰ ساعت تمرین به مسابقات رسمی وارد می‌شوند و این شانس را افزایش می‌دهد. بیشترین مدال‌های والیبال ایران از سطح نوجوانان کسب شده است. در سطح جوانان چندان موفق نبودیم به طور مثال در این سطح فقط دو مدال کسب کردیم و این نشان می دهد که ورزش ایران نیاز به ساختارسازی دارد.
هنگام ورود به ورزش در عرصه جوانان فقط سه ماه برای مسابقات تمرین می‌کنیم،که با توجه به تجربه ورزشکاران سطح جوانان، این تحربه به آنان کمک می‌کند تا بهتر نتیجه بگیرند.
*در عرصه داوری چرا والیبال ایران پیشرفت نکرده است؟
در والیبال یک اشتباه فرهنگی بزرگ در میان داوران و بازیکنان رخ می‌دهد به این شکل که ایران داوران را دوره‌ای برای سوت زدن اعزام می‌کند در حالی که در ورزش نباید اینگونه باشد زیرا داوری که شایستگی لازم را دارد باید هر بار اعزام شود. با توجه به آنکه حدود ۳۰ داور در سطح ملی در حال سوت زدن هستند و از آنجایی که تمامی آنان چرخشی اعزام می‌شوند بنابراین هیچ کدام از آنها چندان به مدارج بالایی دست پیدا نخواهند کرد.
در میان بازیکنان با توجه به آنکه آنان نیز با تغییر مربیان مواجه می‌شوند این عامل به آنان آسیب جدی وارد می‌کند.
یکی از دلایلی که تیم ملی نوجوانان موفق بود اینکه خود با توجه به تجربیاتی که در مقطع‌های مختلف با گروه‌ها و سطح‌های متفاوت کسب کردم و تمامی این تجریات را بکار بستم که این عوامل با در کنار هم قرار دادن تجربیات دیگران موجب رخ دادن اتفاقاتی خوب شد. به طور مثال در هنگام تمرین تمامی اطلاعات رقبای خود را همراه با عکسشان را در کنار زمین بازی می‌چسباندیم و حتی هر اتفاقی که قرار بود در مسابقات رخ دهد را لحاظ می‌کردم.
در سطح جوانان و نوجوانان اصول تکنیکی بیشتر اثر دارد و بازیکنان راحت با تاکتیک خود را وفق می‌دهند. مربیان محدود به توانایی بازیکنان خود هستند که این یک اصل در ورزش است. سازماندهی و تفکر مناسب نیز می‌تواند در موفقیت موثر باشد. خوشبختانه با تمامی افرادی که من کار می‌کنم آنان مسئولیت‌پذیر هستند. فدراسیون کمک‌های فراوانی برای موفقیت های اخیر داشت ضمن آنکه گروه، کادر فنی و ورزشکاران با تجربه نیز در موفقیت ها نقش داشتند. رسانه‌ها چه تلویزیون و نیز عکاسان و سایت‌های خبری در جریان مسابقات کمک فراوانی در ایجاد انگیزه متقبل شدند.
هنگامی که با سرویس آخر قهرمان شدید چه احساسی داشتید؟
قابل وصف نیست زیرا اتفاقی رخ داد که تاکنون آن را تجربه نکرده بودم. این قهرمانی جدید بود. هر لحظه امکان تغییر نتایج وجود داشت و تا هنگامی که سوت پایان بازی نواخته نشد به نتایج بازی فکر نمی‌کردم. پس از پایان بازی خود را به بغل نزدیک‌ترین فرد انداختم. این هیجان قابل وصف نیست زیرا در تمامی دورانی که شرکت کرده بودیم فقط یک مقام برنز داشتیم و بقیه مقام‌های پنجم و پایین بود. فینالیست شدن یک اتفاق تاریخی بود. قهرمان هنگامی معنا پیدا می‌کند که تیم‌های دوم و سوم در پایین سکو قرار گیرند. از اینکه به دستمزد زحمات خود رسیدم خیلی خوشحال هستم.
هنگامی که وارد فرودگاه شدید چه کسانی از شما استقبال کردند؟
معاون وزیر و تمامی همکارانشان، مسئولان فدراسیون و همچنین برخی همکاران نزدیکمان برای استقبال آمدند. ارزش این ورزشکاران چندان زیاد بود که باید چنین استقبالی از مسئولان رده بالای کشور انجام می‌شد.
با توجه به آنکه سرمربی، مربی و کاپیتان از شهر آمل بودند، آیا انتظارات شما را برآورده شد؟
در فرودگاه مسئولان، رئیس شورای شهر آمل، مسئول تربیت بدنی و چند تن از پیشکسوتان والیبال آمل حضور داشتند. من با استقبال این شیوه مرسوم موافق نیستم. نوع احترام باید با نوع اتفاقی که رخ داده مطابقت داشته باشد.
از دیداراخیرتان با مقام معظم رهبری بفرمایید؟
هنگامی که تیمی مقامی را کسب می‌کند که بالاترین مقام مملکتی خود خوشحال می‌شود و از ما تشکر می‌کند، این نشان می‌دهد که کارمان دیده شده و ارزش اقداممان مشخص شد. از این دعوت خیلی خوشحال هستم؛رهبری هنگامی که به سرعت پیام تبریک دادند بسیار لذت بخش بود. با معاف کردن ورزشکاران و قهرمانان والیبال توسط رهبری از سربازی نشان اهمیت کارمان دو چندان شد. از آنجایی که رهبری خود ورزشکار بودند به طور صریح فرمودند که من به مربیان ایرانی معتقد هستم که این سخن رهبری بسیار ارزشمند بود.
*ناگفته‌هایتان را بیان کنید؟
از تمامی کسانی که در طی دوره مربیگری و بازی در تیم‌های مختلف من را حمایت کردند تشکر می‌کنم. برای موفق شدن نیاز به اتفاق خارق‌العاده است. لازم می‌دانم تا تشکر ویژه از آقای سلیمانی داشته باشم زیرا من مدیون حمایت‌های وی هستم. شاید استعدادی را به ذاتی داشته باشم اما با اعتمادی که به من داشتند با حمایت خود موجب شدند تا در مسیر خود به موفقیت برسم.
*هنگامی که کاله بازی دارد، معنای «یک شهر یک تیم دارد» را احساس می‌کردید؟
حدود پنج سال نخست ، فعالیت های این تیم را از سکو شاهد بودم و مردم به این تیم توجه می‌کردند. در طی دو الی سه سال به دلیل جوان گرایی از نظر جایگاه دچار افت شدید شدیم اما پس از آن موفقیت‌هایمان چشمگیر بود. تیم کالا نیاز بیشتری به حمایت دارد منظور حمایت مالی نیست بلکه حمایت معنوی از مسئولان رده بالای شهر است. با توجه به آنکه این تیم به عنوان نماد شهر محسوب می‌شود باید به آن توجه شود. در ایران شهرهای ارومیه، گنبد و آمل در والیبال با کیفیت هستند. والیبال آمل و گنبد در سطح دنیا و کشور قابل دیده شدن هستند. والیبال کاله آمل بی‌تعارف ورزش اول شهر است.
*در حال حاضر تماشاچیان، آن شور و هیجان لازم برای والیبال را ندارند. چه پیامی برای تماشاچیان جهت آبروداری تیم و نیز شهر آمل دارید؟
انسان موجودی در حال پیشرفت است البته اگر درست عمل کند. والیبال کاله نسبت به سالی که فعالیت خود را آغاز کرد در ساختار مربیگری و نیز بازیکنان روند پیشرفت لازم را داشت بنابراین انتظار داریم تا تماشاچیان با تفکری بازتر و با آگاهی بیشتر برخورد کنند. هر چند رفتارها تغییر کرد اما در بخش‌هایی اتفاقاتی رخ می‌دهد که نشان از فضای موجو در جامعه دارد. این تیم بسیاری از موفقیت‌های خود را مدیون تشویق هواداران خود است. هواداران می‌توانند انرژی مضاعفی به بازیکنان انتقال دهند. در بسیاری از موارد موجب شدند تا تیم ۹۵ درصد به ۹۷ درصد برسد. اما توقع داریم آبروی شهرمان را حفظ کنند. آبروی تیم برایمان مهمتر از بردهایمان است. اگر از تیم آمل به عنوان تیمی با شخصیت بالا و با هواداران بااخلاق یاد شود بهتر است از اینکه به یک تیم کم اخلاق با زمینه فنی خوب شناخته شود.
حرف آخر!
آرزوی موفقیت برای مردم شهرم و جامعه ورزش شهر که زحمات زیادی برای این ورزش پر طرفدار کشیدند دارم.
گفت وگو از نعمت قربانی-کاسپین24
