به‌طور مشخص انگلیس، آلمان و فرانسه در فضای ملتهب ایران به اظهارنظر‌ها و اقداماتی روی آوردند که به نوعی مداخله در امور‌داخلی ایران محسوب می‌شود و بهانه آنها برای ورود به مسائل جمهوری اسلامی هم تاکید بر مباحث حقوق‌بشری است.
به گزارش کاسپین24 | شهر شلوغ شده و اروپاییهای به اصطلاح متمدن دچار توهم شده‌اند که خبری هست و چپ و راست علیه ایران صحبت می‌کنند، حتی جوزپ بورل که روزی نبود از سیاست‌خارجی ایران و طرح‌های معاون سیاسی وزیر خارجه کشورمان تعریف نکند، حالا غرب را به باغ و بقیه کشور‌ها را به جنگل وحشی تعبیر کرده؛ موضعی که البته از آن برگشت.
حالا نگرانی غربی‌ها از کمبود انرژی در زمستان اعتراض‌های گسترده را به اروپا و قلب پاریس کشانده با این تفاوت که وزیر‌کشور فرانسه ضمن دفاع از پلیس این کشور گفته این افراد معترض نیستند، آشوبگرند! این در حالی است که اتحادیه اروپا به همین بهانه علیه ایران تحریم‌های جدیدی را اعمال کرد که البته با پاسخ متقابل همراه شد. وقتی روی زمین حرف بزنیم متوجه می‌شویم هیچ دولتی نمی‌تواند ناامن‌کردن شهرهایش و آشوب‌طلبی در قلب پایتخت خود را تماشا کند، اما ظاهرا اروپا انتظار دارد ایران به مثابه دوره پهلوی اختیار خود را دست اروپا و دولت آمریکا بدهد و هرچه غرب بگوید را بی‌بروبرگرد بپذیرد.
از سوی دیگر هنوز یک ماه از اعتراضات داخلی در ایران نگذشته که نقاب دوساله جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و ژست همراهی چهارساله اتحادیه اروپا با جمهوری اسلامی افتاد و خراب شد و دومینویی از دخالت‌های خارجی به‌راه‌افتاد تا نشان دهند که حقوق‌بشر، عرف دیپلماتیک، قوانین بین‌المللی و دموکراسی‌خواهی غرب، شامل مردم ایران نمی‌شود و در بر همان پاشنه تناقضات تداوم دارد و می‌چرخد؛ بنابراین در جریان آشوب‌های اخیر در کشور نقش دولت‌های متخاصم خارجی انکارناپذیر است. از میزبانی جریانات برانداز تا پروپاگاندای رسانه‌ای و حمایت‌های سیاسی، امنیتی، مالی و تبلیغاتی از جریانات اغتشاشگر، اما واکنش ایران به این مداخلات باید چگونه باشد؟ این موضوع را با کارشناسان حوزه بین‌الملل مورد بررسی قرار داده‌ایم.
حسن لاسجردی، کارشناس روابط بین‌الملل در گفتگو با جام‌جم آنلاین درباره نحوه برخورد و مواجهه جمهوری اسلامی با کشور‌هایی که در جریان اغتشاشات اخیر موضع منفی علیه ایران گرفتند تصریح کرد: در رابطه با مسائل مختلف آیین دیپلماتیک نسبت به موضوعات چالشی و نحوه برخورد با اقدامات سایر کشور‌ها علیه کشور دیگری ترتیبات متفاوتی را می‌توان در نظر گرفت. وی ادامه داد: در گام اول مثل روال گذشته کشوری که مورد تخاصم واقع شده می‌تواند با یادداشت اعتراضی و همچنین احضار سفیر مراتب نارضایتی خود را در قبال اقدامات و رفتار‌های کشور مقابل اعلام کند.
این کارشناس مسائل سیاست‌خارجی درعین‌حال خاطرنشان کرد: شرایط با توجه با وقوع اغتشاشات اخیر در کشور متفاوت است، چون در این رخداد‌ها موضوع با توجه به نقش‌آ‌فرینی و عوامل مداخله‌گرایانه دولت‌های مقابل است. در این حوزه ممکن است نیرو‌های امنیتی به این نتیجه برسند که عوامل سفارتخانه کشور مزبور حتی برای تداوم اغتشاشات از ابزار و لوازمی استفاده کرده باشند که عملا باعث تشدید آشوب‌هایی شده است. در چنین شرایطی سطح برخورد ممکن است از مراتب یادداشت اعتراضی و احضار سفیر هم بالاتر رود و در چنین شرایطی این ذهنیت شکل خواهد گرفت که نوع برخورد کشور مقابل و متخاصم به روابط دو کشور خلل وارد کرده است. از یاد نبریم که در روابط بین‌المللی تعاملات باید در سطحی قرار بگیرد که روابط با کشور دیگر هزینه‌ای برای طرف مقابل نداشته باشد.
انگلیس، آلمان و فرانسه میدان دار فضای ملتهب ایران
لاسجردی با اشاره به حوادث و آشوب‌های اخیر و تاثیرگذاری برخی کشور‌ها در فرآیند تحولات در ایران گفت: به‌طور مشخص انگلیس، آلمان و فرانسه در فضای ملتهب ایران به اظهارنظر‌ها و اقداماتی روی آوردند که به نوعی مداخله در امور‌داخلی ایران محسوب می‌شود و بهانه آنها برای ورود به مسائل جمهوری اسلامی هم تاکید بر مباحث حقوق‌بشری است. این درحالی‌است که اساسا موضوع حقوق‌بشر و حساسیتی که اروپاییان مدعی رعایت آنها در این حوزه هستند با تفاسیر و برداشت ما در برخی حوزه‌ها ممکن است متفاوت باشد. این کارشناس روابط بین‌الملل اضافه کرد: به‌عنوان‌نمونه در برخی حوزه‌ها مثل نحوه برخورد با مهاجران، آوارگان، رنگین‌پوستان و... غرب رفتاری در پیش گرفته که با معیار‌های ما در حوزه حقوق‌بشر منافات دارد، اما صرفا به استناد این برداشت‌ها جمهوری اسلامی هیچ‌گاه در این حوزه‌ها مداخله نکرده است. لاسجردی خاطرنشان کرد: برای رسیدن به یک فهم مشترک در حوزه حقوق‌بشر و با توجه به محور‌هایی که اروپا در این عرصه مد نظر دارد معتقدم باید با سایر کشور‌های منطقه به یک همگرایی برسیم و در مقابل خواسته‌های غرب در این حوزه ایستادگی کنیم تا موضوع رعایت حقوق‌بشر در کشور‌های منطقه به دستاویزی برای سوءاستفاده اروپاییان منجر نشود.
کشور‌های تحریم‌کننده ایران، تاوان سنگینی خواهند داد
همچنین جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل سیاست‌خارجی در رابطه با نوع مواجهه ایران با کشور‌هایی که در جریان آشوب‌های اخیر اقدامات خصمانه‌ای علیه جمهوری اسلامی داشتند به خبرنگار جام‌جم آنلاین گفت: این کشور‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند. برخی کشور‌ها در عرصه رسانه‌ای شروع به تحریک افکارعمومی در داخل و خارج ایران کردند و تلاش داشتند تا با وارونه‌جلوه‌دادن حقایق، فضای کشور را به اغتشاش بکشانند. وی ادامه داد: دسته دیگری از کشور‌ها سعی کردند با کمک به عناصر تروریستی و گروه‌های معاند، آنها را به خرابکاری تشویق کنند و با حمایت از آنها، تلاش در جهت تداوم آشوب‌ها داشتند.
قنادباشی گفت: گروه سوم کشور‌هایی بودند که مداخله جدی‌تری کردند و حتی دلارهای‌شان به داخل ایران رسید و هزینه‌های خرابکاری را پرداخت کردند و حتی در پی آن بودند تا با مداخله جدی خود شرایط ایران و نحوه برخورد جمهوری اسلامی را تا حد یک جرم بین‌المللی بالا ببرند.
این کارشناس حوزه روابط بین‌الملل تاکید کرد: فعالیت برخی کشور‌ها در حوزه رسانه‌ای شامل دو بخش بود. گروهی به‌طور معمول اخبار ایران را پوشش دادند و برخی دیگر با تشدید فعالیت در حوزه مجازی و اجاره‌کردن ربات، سهمگین‌ترین حملات مجازی را علیه ایران ترتیب دادند. قنادباشی افزود: با توجه به قابلیت‌های مختلفی که ایران در سطوح مختلف دارد معتقدم نحوه پاسخگویی و مواجهه جمهوری اسلامی غیر از اقدامات معمول در حوزه دیپلماتیک متفاوت است. با توجه به توانمندی کشور ما در فضای مجازی، کشور‌های متخاصم هم می‌دانند ما از چه توانی در حوزه جنگ سایبری برخورداریم و می‌توانیم کاری کنیم که آنها از کرده خود پشیمان شوند.
این کارشناس سیاست خارجی تاکید کرد: جمهوری اسلامی از عقبه ریشه‌داری در بسیاری از کشور‌ها برخوردار است و اگر اراده کنیم می‌توانیم با بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها شرایط بسیاری بدی را برای کشور‌های متخاصم فراهم کنیم. وی با اشاره به نقش ایران در برقراری امنیت در منطقه تصریح کرد: جمهوری اسلامی تاکنون تدابیر لازم را برای جلوگیری از قاچاق موادمخدر و فعالیت‌های تبهکارانه در خلیج‌فارس و همچنین امنیت ترانزیت کالا در منطقه انجام داده و اگر بخواهیم پاسخ مناسبی به کشور‌های متخاصم بدهیم بدون این‌که مداخله دیگری انجام دهیم، فقط کافی است که نقش خود را در برقراری امنیت در منطقه کاهش دهیم و آن وقت آنها متوجه خواهند شد که این اقدام احتمالی چگونه کل اقتصاد منطقه و جهان را دچار مخاطره می‌کند.
منبع : جام جم آنلاین
