"محمد شعبانپور" و دغدغه‌هایش

به گزارش کاسپین24،زمین های خاکی هم برای خودش دنیایی دارد. صفا، دوستی، مهرورزی و هزاران رویاهای زیبا. دیدن بزرگترها که در حال بازی کردن هستند،چه با توپ پنبه ای و دروازه فوتبال و چه با بستن یک نخ ساده و چوب در دو طرفش، زدن آبشار و و هورا کشیدن، اینگونه بود که من عاشق اش شدم و همه جوانی ام را بپایش ریختم. همه قدیمی ها، دهه شصت را خوب بیاد دارند، سالن شهدا، پاس های ناب اش که هر اسپوکری را به پرواز در می آورد و بحق لقب پنجه طلای مازندران به او دادند، صحبت از محمد شعبانپور که ابداع کننده بازی سرعتی در مازندران بود و همین خلاقیت باعث اوج گیری مازندران در والیبال ایران شد.

با هم می خوانیم آنچه که طی 22 سال حضورش در والیبال آمل و مازندران را و به خوبی می دانیم، هیچ وقت به حق اش نرسید و می گوید ناراحت نیستم عاشقی این چیزها را هم دارد.

خودتان را معرفی کنید؟

محمد شعبانپور هستم مثل همه جوانان، والیبال را از کوچه پس کوچه های شهرم و از سن 10 سالگی شروع کردم. جلوی منزل ما در خیابان امام خمینی فعلی چند زمین خاکی بود که من می رفتم توپ های بازیکنان را که اوت می شد جمع می کردم. حضور بازیکنانی همچون حسن منصوری، زنده یاد بهرام وحدت، قاسم اندواری، خلیل ذبیحی و ... مرا علاقمند به این رشته کرد تا جایی که کم کم من هم یک گیم در کنارشان بازی می گرفتند و روزهای دیگر می رفتم در کنار هم سن و سالهای خودم که در کنار همان زمین بود بازی می کردم. سال 54 بود که من در سال اول راهنمائی با تیم سقا علیزاده فعلی مقام اول آموزشگاه های آمل را کسب و در مسابقات قهرمانی استان به عضویت تیم مازندران برای قهرمانی کشور که در بابل برگزار می شد انتخاب شدم که تیم ما موفق شد مقام دوم کشور را کسب کند. سپس در سال 1356 دوباره به مسابقات قهرمانی کشور به مربیگری حسن کوچک زاده به زنجان اعزام شدیم کم کم تجربیاتم بیشتر شد و در تیم جوانان مازندران در سال 1358 به تهران اعزام شدیم که آقایان آخانی و ثمربخش مربیان تیم ما بودند. حضور در این مسابقات عاملی شد تا به طور جدی والیبال را دنبال کنم.

چه افتخاراتی در والیبال کسب کرده اید؟

در سال 59 همراه تیم جوانان قهرمان ایران شدیم که از 6 بازیکن فیکس مازندران سه نفر از آمل شامل من، نعمت نریمان نژاد و محمد دهقان بودیم. با اینکه سن کمی داشتم در سال 1360 به عضویت تیم بزرگسالان مازندران انتخاب شدم و در مسابقات قهرمانی کشور در مشهد که زنده یاد نوری آزمون مربی ما بود؛ بخاطر اینکه اکثر بازیکنان از گنبد بودند در روز اول بازی مرا داخل زمین نبرد و 3 بر صفر بازنده شدند در روز دوم در گیم سوم مرا داخل زمین فرستاد همان یک گیم بازی کردن باعث شد مربیان تیم ملی که ناظر بازیها بودند مرا به اردوی تیم ملی دعوت کردند. در حقیقت من اولین بازیکن آملی بودم که به تیم که به تیم ملی دعوت شده بودم. از سال 60 تا 66 همواره در تمام اردوهای ملی من حضور داشتم که همواره جزو سه پاسور برتر ایران انتخاب می شدم ولی هیچ موقع تیم به خارج از کشور اعزام نمی شد که علت آن هم جنگ تحمیلی بود. طی این سالها با تیم مازندران مقام های خوبی را کسب کردیم که اوج آن در سال 66 برمی گردد به مسابقات قهرمانی کشور در رشت به مربیگری زنده یاد خسرو قبادی که موفق شدیم برای اولین بار مقام قهرمانی کشور بزرگسالان را کسب کنیم تا آن سال هیچ تیم شهرستانی موفق به شکست تیمهای تهرانی نبود ولی ما موفق شدیم تیم پاس تهران که بازیکنان بزرگی همچون جلال شاهسوند بازی می کرد را سه بر صفر در فینال شکست دهیم. من 10 سال تمام به عنوان پاسور اول مازندران بودم که موفقیت های زیادی در والیبال ایران کسب کردیم. مقام قهرمانی جام دهه فجر در سال 65 با مربیگری حسن منصوری که در فینال تیم ملی ایران را با نتیجه 3 بر صفر شکست دادیم و ضمن اینکه همراه تیم منتخب مازندران که حسن منصوری مربی آن بود مقامهای اول، دوم و سوم را کسب کردیم. در آن زمان واقعاً جزو 12 بازیکن مازندران شدن سخت بود؛ حضور پرتعداد بازیکنان از گنبد تا رامسر ترافیک اول شدن را سخت کرده بود، یادم هست وقتی از مسابقات قهرمانی کشور می آمدیم لباس های ما را از ما می گرفتند تا برای مسابقات بعدی بتوانیم از آن استفاده کنیم. ما اینجوری بازی کردیم علتش هم این بود که در آن زمان عشق حاکم بود؛ در حقیقت مازندران در دهه شصت به بعد در والیبال ایران مطرح شد، نسلی که در آن کوزلی، دوجی، خلیل آزمون، نوری همتی، سعید حجازیان، زنده یاد غیاث الدین صحنه و ... برای مازندران افتخار آفرینی کردند که بعداً این افتخارات استمرار پیدا کرد. یکی از کارهای خوبی که زنده یاد خسرو قبادی انجام داد بعد از قهرمانی در سال 64 در رشت به استاندار وقت مازندران پیشنهاد داد که چون این جوانان اکثراً سرباز هستند در مازندران بمانند به همین خاطر همه ما در تیم پادگان شفیع خانی که تیمسار نیک زاد هم فرمانده پادگان بودند و هم از علاقمندان به ورزش سربازی کردیم، طی دو سالی که در سربازی بودیم تیم ژاندارمری همواره قهرمان ایران بود.

مازندران چطور به قله های والیبال ایران می رسد؟

بعدها مسابقات باشگاهی در ایران راه اندازی شد که از مازندران دو تیم به نام بانک صادرات و جانبازان تشکیل شد که تیم جانبازان با مدیریت سیف اله فرزانه که در آن زمان رئیس تربیت بدنی محمودآباد بودند به همراه آقایان ابوالقاسم عسگری و نادر فاضلی زحمات زیادی برای این تیم کشیدند که اکثر بازیکنان از مازندران بودند. الان تاسف می خورم می بینم که در سوپر لیگ اکثر بازیکنان غریبه هستند. این نشان می دهد که در زیر ساخت های والیبال کار چندانی انجام نشده است. همین شهر آمل می تواند یک تیم قدرتمند از بازیکنان بومی خود در لیگ قهرمانان داشته باشد که امیدوارم همه ما که ادعا می کنیم دلمان برای اعتلای والیبال این شهر می سوزد در کنار همدیگر بدون سهم خواهی کمک کنیم تا والیبال آمل که جایگاه رفیعی در کشور دارد خودنمایی کند. من به عنوان کسی که همه جوانی ام را برای این رشته گذاشته ام باید از آقای سلیمانی و باشگاه کاله تشکر کنم طی این سالها حضور کاله در چرخه والیبال باعث شد که یک آشتی ملی نزد علاقمندان این رشته حادث شود. الان ما در این شهرستان حدود 4 کانون والیبال و بیش از 4500 نفر در کانون ها زیرنظر مربیان تمرین کنند که این را باید مدیون حضور تیم کاله در سوپر لیگ کشور بود. ای کاش همه ما ادعای پیشکسوت این رشته را داریم کمی تامل کرده و بجای انتقادهای نابجا پا پیش کشیده و یک گوشه از کار را بگیریم. اینکه فقط بگوئیم من پیشکسوت هستم دردی را دوا نمی کند باید عملاً ثابت کنیم که دلمان برای ورزش مورد علاقه مان می سوزد. نه اینکه چون منافع مان تامین نشد انتقاد کنیم. این کار درستی نیست.

در حال حاضر چه می کنید؟

در مورد استعدادیابی که در حال حاضر من مسئولیت اش را در استان دارم باید صادقانه بگوئیم کار زیادی انجام نشده ولی تلاش می کنیم به سمت علمی شدن گامهایی بر داریم به عنوان مثال جلساتی با هیئت های شهرستانها و کمیته مربیان و داوران برگزار کردیم که خروجی بسیار خوبی داشت تفکیک رده های پایه یعنی 80 تا 82-83 تا 85 انجام شده که قرار است مسابقاتی تحت نام لیگ برگزار نمائیم تا منتخبین را انتخاب کنیم. فراخوانی هم به هیئت های شهرهای مازندران برای معرفی نونهالان جهت کشف استعدادیابی ابلاغ شد تا به مربیان این رشته معرفی گردند همچنین در رده نوجوانان و جوانان به طور متمرکز در دو شهر آمل و فریدونکنار با حضور مربیان بین المللی برنامه هایی انجام می شود و آموزش های علمی جهت پیشرفت شان را فراهم نمودیم تا در آینده تیمی قوی جهت مسابقات قهرمانی کشور اعزام کنیم.

در مورد تیم کاله که بنده الان دو سال به عنوان سرپرست آن هستم باید عرض کنم اینکه کاله تیم قوی ارائه می دهد یا نه از اختیارات مدیریت باشگاه و شخص آقای عطائی می باشد انصافاً شخص آقای سلیمانی و مجموعه کاله برای پویایی ورزش خصوصاً والیبال ایثار می کنند که جای تشکر دارد ضمن اینکه طی دو جلسه ای که داشتیم قرار شد در خردادماه کار بستن قرارداد با بازیکنان اجرائی شود که در حال رایزنی هستند تا تیمی در خور باشگاه کاله مازندران در سوپر لیگ شرکت دهند.

سرمایه های والیبال مازندران را چه افرادی می دانید؟

صادقانه بگوئیم امروز همه ما به نیکی از بزرگ مردی به نام خسرو قبادی که بحق پدر والیبال مازندران بودند و نسل قبل از من و امثال من خود را مدیون این خادم ورزش می دانیم یاد می کنیم. بعد از مرگشان هنوز کسی نتوانسته طی این سالها جای ایشان را پر کند تا همه از او تبعیت نمایند. این نشان می دهد پیشکسوتان ما بزرگی کردن را خوب یاد نگرفته اند به همین خاطر بعد از زنده یاد خسرو قبادی، قبادی دیگری در والیبال حضور پیدا نکرد. در مورد مربیان باید عرض کنم شخص بهروز عطائی از سرمایه های بحق والیبال آمل، مازندران و ایران هستند. به جرات باید بگوئیم ایشان جزو 3 مربی برتر کشور هستند چرا که دارند زحمت می کشند که نتیجه زحمات ایشان موقعیت کاله در سطح کشور، آسیا می باشد که متاسفانه هستند کسانی که حتی ایشان را هم قبول ندارند!!! در پایان باید عرض کنم والیبال این شهر به نام هیچ کس نیست جز عاشقان واقعی این رشته همه ما وظیفه داریم برای موقعیت آن اهتمام ورزیم.

گفت و گو:نعمت الله قربانی