با توجه به دغدغه‌ای که در استان برای اشتغال و نیاز مبرم کشور به روغن خوراکی وجود دارد، واقعاً جای تعجب دارد که چرا طرحی به این مهمی و اثربخش مورد توجه قرار نمی‌گیرد و فردی که دغدغه تولید دارد، باید به حرفه دلالبازی غبطه بخورد.
به گزارش کاسپین24؛ از خبر امکان استحصال روغن سبوس برنج و مهم‌تر از آن داشتن دانش فنی در کشور در اوضاع احوال تحریم و مشکلاتی که مردم برای دسترسی به روغن گیاهی و خوراکی دارند، نمی‌شد به سادگی گذشت.
برای اولین‌بار این موضوع در نشست خبری رئیس دانشگاه مازندران مطرح شد و اطلاعات تکمیلی آن توسط یکی از اساتید دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری ارائه شد.
موضوع از طریق مسؤول روابط عمومی جهاد کشاورزی مازندران پیگیری شد که به مسعود غلامی مدیر صنایع تبدیلی و غذایی سازمان جهاد کشاورزی مازندران رسیدیم.
غلامی با اذعان اینکه برای تأمین روغن وابستگی جدی به خارج از کشور داریم، استحصال روغن از سبوس ظرفیت بسیاری خوبی است که می‌توان بخشی از نیازهای کشور را تأمین کرد؛ این روغن بسیار با ارزش است.
وی با اعلام اینکه از هر مقدار سبوس امکان تولید روغن ۸ تا ۱۲ درصدی وجود دارد، گفت: سبوس برنج حدود ۴۷ هیدارت کربن داشته و ۵ الی ۲۰ درصد چربی دارد و خود دانه برنج هم ۶ درصد چربی دارد.
متولی تولیدات جهاد کشاورزی مازندران با اعلام اینکه روغن تولیدی از سبوس برنج خاصیت دارویی دارد، افزود: برای تنظیم چربی خون، پخت و پز و مصرف سالاد قابل استفاده است.
غلامی خاطرنشان کرد: ماده اولیه تولید روغن سبوس است که حدود ۱۱۰ هزار تن در استان وجود دارد، از این مقدار حدود ۶۰ هزار تن قابل استفاده برای تولید روغن بوده و تاکنون برای تولید روغن از سبوس دو مجوز در استان صادر شده است.
وی یادآور شد: در یکی از روستاهای بابلسر مجوز بهره‌برداری حدود ۳۶۰ تن روغن و جذب سبوس ۲ هزار تن مجوز بهره‌برداری صادر شده است و طرح نیمه‌تمام با ظرفیت حدود ۷ هزار تن با جذب سبوس بیش از ۴۰ هزار تن هم در دست اقدام است که در مجموع امکان جذب ۶۰ هزار تن سبوس برای استحصال وجود دارد.
تا اینجا اوضاع بر و وفق مراد هست، امکان تولید روغن از سبوس برنج، داشتن دانش فنی و از همه مهم‌تر متولیانی که حساسیت لازم را درک کرده و به اذعان خودشان پای کار هستند.
برای روشن شدن بیشتر موضوع به سراغ سرمایه‌گذار این بخش رفتیم.
* دلسردی سرمایه‌گذار
احمدی سرمایه‌گذار این بخش از اینکه خودم را به‌عنوان خبرنگار معرفی کردم به گرمی استقبال کرد اما سرد پاسخ می‌داد؛ موضوع تولید روغن از سبوس برنج را مطرح کردم که پاسخ داد: مجوز لازم را دریافت کردیم و کارخانه هم در حال احداث است.
پرسیدم که امکان دارد بفرمایید در چه مرحله‌ای از تولید قرار دارید و چه اقداماتی انجام دادید، خیلی کوتاه پاسخ داد در اول راه هستیم، به همین دلیل مجبور بودم تند تند بپرسم.
دوباره سؤال کردم که فقط مجوز اولیه را دریافت کردید، گفت: مجوز اولیه را دریافت کردیم و پس از آن نیاز به تسهیلات داریم.
از وضعیت پرداخت تسهیلات و میزان همکاری پرسیدم و پرسیدم که آیا تسهیلات پرداخت شد؟ تنها جواب داد: نه!
دوباره پرسیدم که آیا با مشکل مواجه شدید؟ تنها به یک کلمه آره گفتن قناعت کرد و به سختی گفت که پول و اعتبار در اختیار ما قرار نمی‌گیرد.
از میزان تسهیلات و سرمایه اولیه پرسیدم که ظاهراً یخش باز شد و این‌طور به صحبت‌هایش ادامه داد: که بر اساس اعلام قرار بود ۷۰ میلیارد تومان تسهیلات در اختیار بگیریم، بر اساس برنامه و مقررات از ۱۰۰ میلیارد هزینه‌ای که برای ایجاد این مجتمع نیاز هست حدود ۳۰ درصد توسط ما و بقیه به‌صورت تسهیلات قرار است پرداخت شود، عملاً چیزی در اختیار ما قرار نگرفت.
* روغن سبوس‌های تایلندی در سفره مردم
از اطلاعاتش درباره این واحد تولیدی پرسیدم که گفت: حدود ۱۰ سال پیش مجموعه‌ای شبیه این واحد تولیدی را در هند دیدم، در حال حاضر هم روغن‌های موجود کشور از تایلند وارد می‌شود.
انتظاراتش از متولیان استانی را پرسیدم، افزود: از سال ۹۴ تاکنون مجوز احداث را دریافت کردیم و بنا به دلایل مختلف طرح مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد، هر زمان که کار پیشرفت می‌کند، سنگ‌اندازی‌ها شروع می‌شود.
* نگرانی از وجود بروکراسی اداری
پرسیدم که ممکن است شما وثیقه لازم برای دریافت تسهیلات را در اختیار قرار ندادید با قدرت تمام گفت: میزان وثیقه ما بیشتر از رقم تسهیلات هست، بروکراسی اداری به شدت اذیت می‌کند.
کم‌حرف بود به همین دلیل سؤال کردم که مهمترین مشکل شما در حال حاضر با کدام ارگان و نهاد هست، افزود: از تیرماه سال گذشته جهاد کشاورزی ما را به بانک معرفی کرد که تکمیل این پروسه حدود ۷ ماه زمان برد، از دهیاری تا نظام مهندسی ما را سرکار گذاشتند، پس از دریافت تأیید به ما اعلام کردند که چون شما شرکت نبودید به شما تسهیلات تعلق نمی‌گیرد، دوباره باید مجوز دریافت شرکت را دریافت کنید.
احمدی یادآور شد: پس از دریافت همه مجوزها دوباره در بانک‌ها دچار مشکل می‌شویم، بانک‌ها هم به بهانه‌های مختلف تلاش دارند که طرح‌ها را رد کنند، با وجود تلاش‌ها هنوز معرفی به بانک هم نشدیم، برخی مواقع کارشناس‌های بانک نسبت به عدم توجیه طرح نظر می‌دهند، این در حالی است که هیچ نمونه‌ای از این واحد تولیدی در کشور ایجاد نشده، بنده نمی‌دانم که کارشناس بانک بر چه اساسی نسبت به غیراقتصادی بودن این طرح نظر می‌دهد، چطور توجیه ندارد که این مجموعه در هند و تایلند مجوز دریافت کرده است.
* هدایت سرمایه‌گذاران به سمت دلالی
وی از دلسردی سرمایه‌گذار برای اجرای طرح‌های مختلف در استان لب به گلایه گشود و افزود: بنده ۳ سال پیش که برنامه‌ام را شروع کردم اگر از حمایت‌های لازم برخودار بودم در حال حاضر ۴۰۰ نفر نیروی کار در این مجموعه کار می‌کردند، بسیاری از سرمایه‌گذاران به‌دلیل عدم همراهی ترجیح می‌دهند که از راه دلالبازی نسبت به افزایش سرمایه اقدام کنند.
این سرمایه‌گذار با اعلام اینکه خودمان از این وضعیت خسته شدیم، ۲ سال سوله را ساختیم و هیچ‌گونه کارایی نداریم و در این مدت هم شاهد هدررفت سرمایه بودیم، از طرفی از میزان آورده‌ای که قول دادند بیشتر هم در اختیار قرار دادیم.
به گزارش فارس، از حدود دو سال گذشته بحث پنجره واحد سرمایه‌گذاری در استان مازندران راه‌اندازی شده است و مقرر شده بود که با راه‌اندازی این مجموعه، سرمایه‌گذار بدون مراجعات به ادارات استعلامات لازم را دریافت کند که ظاهراً افتتاحیه این مجموعه تنها برای ایجاد سر و صدا در رسانه‌ها بوده و عملاً به فریاد تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران نرسیده است.
از سوی دیگر با توجه به دغدغه‌ای که در استان برای اشتغال و نیاز مبرم کشور به روغن خوراکی وجود دارد، واقعاً جای تعجب دارد که چرا طرحی به این مهمی و اثربخش مورد توجه قرار نمی‌گیرد و فردی که دغدغه تولید دارد، باید به حرفه دلالبازی غبطه بخورد.
گزارش از جاوید عباسی-فارس
