قربانی جدید!

به گزارش کاسپین24،فرارسیدن فصل پاییز، زمان مناسبی برای بازار خرید، فروش و چینش مرکبات است و مازندران با تولید ۵۰ درصد از مرکبات کشور، عنوان قطب تولید مرکبات در کشور را دارد.
استان مازندران  170 هزار هکتار باغ مرکبات دارد که بر اساس آمارهای رسمی به طور میانگین حدود 2.5 میلیون تن محصول اعم از انواع پرتقال و نارنگی از آن برداشت می شود.
مرکبات مازندران شامل انواع پرتقال، نارنگی، لیمو، پج، نارنگی ژاپنی و پرتقال والنسیا است که ۸۰ درصد از تولید مرکبات استان مربوط به انواع پرتقال و نارنگی می‌شود.
با وجود اینکه تجارت جهانی طیف گسترده‌ای از کالاها و خدمات را در برگرفته اما محصولات کشاورزی که دارای مقبولیت ویژه‌ای هستند هنوز در این طیف قرار نگرفته اند.
متوسط تولید مرکبات در کشورمان و در مازندران بین ۲۵ تا ۳۰ تن در هر هکتار است بنابراین با یک محاسبه ساده می‌توان گفت که تولید سالانه مرکبات در مازندران در حدود ۳ میلیون تن است.
کارشناسان بهترین زمان برداشت پرتقال را از ۱۵ آبان به بعد اعلام کردند و مدتی است که شاهد جنب‌وجوش باغداران برای برداشت محصولات‌ هستیم.
یکی از راهکارهای اصولی حفظ سلامت و ماندگاری میوه‌ها، استفاده از سورتینگ و صنعت بسته‌بندی با رنگ‌آمیزی صحیح محصول مرکبات است که بعد از برداشت مرکبات از باغات، این محصول راهی سورتینگ‌های سطح استان می‌شود.

*میزان تولید مرکبات و ضایعات انبارداری

هادی ایزدی امیری مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران در گفت وگو با "کاسپین24"، درباره کاهش ضایعات مرکبات در استان مازندران، می گوید: میزان تولید مرکبات مازندران ، دو و نیم میلیون تن است، در حالی که این استان خود در بین 140 کشور تولیدکننده مرکبات جهان، مقام هفتم را دارد.
ایزدی می افزاید: مدیریت حجم بالای تولید مرکبات در استان، با وجود تعاملات ضعیف اقتصادی و تکنولوژیکی با کشورهای دیگر، بسیار سخت است.
وی یادآور می شود: از میزان تولیدی مرکبات استان حدود 500 هزار تن یعنی یک پنجم آن در انبارهای سرد، نگهداری می‌شوند و با توجه به لزوم کاهش مصرف و هزینه انرژی، نیاز به سردخانه نیست بنابراین این بخش از مرکبات که به این شکل انبارداری می‌شود، دچار کمتر از 10 درصد ضایعات انباری می‌شوند.
مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران با اشاره به راهکارهای مناسب در انبارداری، می گوید: در شرایط آب و هوایی مازندران، با رعایت بعضی اصول ساده در انبارداری، می‌توان تلفات را به حداقل رساند که از جمله آن عایق بندی دیوارها و سقف برای جلوگیری از ورود گرمای تابش آفتاب در انبارها، نصب تهویه ورود و خروج هوا به ترتیب در ضلع شمالی (ارتفاع یک متر از کف زمین) و ضلع جنوبی (چسبیده به سقف) با نصب یک تایمر و تنظیم برای روشن شدن در خنک ترین ساعت از شبانه روز (یک بعد از نیمه شب) و خاموش شدن بعد از یک ساعت، قرار دادن چند تشت آب در کف انبار برای تامین رطوبت، چیدمان جعبه به صورت دو ردیف در کنار هم و در امتداد شمال و جنوب به طوری که جریان هوا در لابلای همه جعبه‌ها، برقرار باشد از عوامل کاهش ضایعات در این بخش به شمار می رود.
به گزارش بیداری اندیشه، لازم است در این راستا به سورتینگ داران آموزش‌های لازم در زمینه انبار کردن محصولات کشاورزی در سورتینگها داده شود.
سورتینگ در اصطلاح به معنای درجه‌بندی و دسته‌بندی محصولات است، در واقع، سورتینگ محصولات کشاورزی به درجه‌بندی انواع میوه‌ها و سایر محصولات کشاورزی بر اساس اندازه، رنگ، شکل ظاهری و سایر عوامل و جداسازی ناخالصی‌ها، میوه‌ها و محصولات خراب و فاسد شده اطلاق می‌شود.
در مازندران ۵۰۰ واحد سورتینگ و بسته‌بندی وجود دارد که بسیاری از آنها بدون مجوز و نیز برخی از سورتینگ‌هایی که مجوز دارند اما روش درست سورتینگ کردن و انبارداری را انجام نمی‌دهند فعالیت دارند که از این راه سالیانه بخش زیادی از محصولات از بین می‌رود و از این طریق خسارت زیادی به همراه دارد.
یک سورتینگ دار اهل مازندران درباره علت خسارت‌های ناشی از انبارداری، به "بیداری اندیشه" می گوید: دستگاه ها و یا در بسیاری از موارد انبارداری نامناسب موجب دور ریز مرکبات می‌شود.
وی می افزاید: برای تجهیز سورتینگ نیاز به هزینه زیاد است که با توجه به تورم موجود نمی‌توان اقدامی انجام داد.
این سورتینگ دار، می گوید: دولت باید تمهیدات آسان برای صادرات فراهم کند تا با سرعت بیشتری مرکبات صادر شود که از این طریق میوه‌های کمتر در انبار مانده و خسارت‌های ناشی از انبارداری کاهش می‌یابد.
به گزارش کاسپین24،به نظر می رسد، راهکارهای کاهش ضایعات در مازندران کمی بیش از راهکارها و برنامه ریزی های فعلی است. رواج تازه خوری در مازندران و استان های همجوار موجب عدم ایجاد صنایع تبدیلی در این حوزه شده است همچنین نبود ناوگان حمل و نقل مدرن برای انتقال مرکبات حتی برای تازه خوری به استانهای همجوار نیز بر افزایش ضایعات مرکبات در مازندران افزوده است. رفع این مشکلات نیاز به برنامه ریزی اصولی و علمی در این حوزه دارد.