کاسپین24/چنانچه وزارت ارشاد برای احیای مطبوعات و رسانههای ایران و نیز پیگیری مطالبات آنان برنامه ای نداشته باشد، امیدهای اصحاب مطبوعات به یأس بدل گشته و در آینده نه چندان دور، نه تنها شاهد شکست و تعطیلی مطبوعات و رسانههای محلی بلکه شاهد اغمای تدریجی مطبوعات شاخص خواهیم بود و به تبع آن موجی از بیکاری بر خیل انبوه بیکاران کشور افزوده خواهد شد.
سینا قربانی/روزنامه نگار:خاموشی مطبوعات و رسانهها، یعنی خاموشی فرهنگ، یعنی اینکه مردم، هنرمندان و دموکراسی دیگر بین خود و حاکمیت تریبونی نخواهند داشت.
حال که مطبوعات ایران با بحران اقتصادی و معضلات چاپ و انتشار و توزیع مواجهاند، این رسانه های چاپی و الکترونیکی هستند که به شدت نیازمند توجه، تفقد، بودجه و حمایت و راهبرد اساسی هستند.
با توجه به اینکه مطبوعات و رسانهها به عنوان نبض پرتپش دمکراسی از دیرباز پاتوق عموم اهالی فرهنگ و هنر و رسانه بوده و هست و از این رهگذار با مردم و مسئولان ارتباط تنگاتنگ و بایستهای دارند، از همه مهمتر از آنجا که شغل و اقتصاد خانوادههای هزاران فعال مطبوعاتی، نویسندگان، دبیران سرویس دها، سردبیران، خبرنگاران، عکاسان، چاپخانه داران، صنف کاغذ و لوازم چاپ ونشر، کیوسکهای مطبوعاتی، اپراتورهای توزیع و ... مستقیم و غیرمستقیم با ادامه حیات مطبوعات ایران ارتباط مستقیم دارد، چنانچه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای احیای مطبوعات و رسانههای ایران و نیز پیگیری مطالبات آنان برنامهای نداشته باشد، امیدهای اصحاب مطبوعات به یأس بدل گشته و در آینده نه چندان دور، نه تنها شاهد شکست و تعطیلی مطبوعات و رسانههای محلی، بلکه شاهد اغمای تدریجی مطبوعات شاخص کشوری خواهیم بود و به تبع آن موجی از بیکاری بر خیل انبوه بیکاران کشور افزوده خواهد شد،کما آن که اکنون نیز شاهد آن هستیم و هر هفته تعدادی از فعالان رسانهای به دلیل تعطیلی نشریات و رسانههایشان بیکار میشوند که در این راستا علاوه بر حمایت های وزارت ارشاد، توجه به حمایت های بخش خصوصی و مردمی نیز ضروری است.((خداداد ابراهیمی))
در پیشینه تاریخی مطبوعات و رسانههای ایران نیز انجمنها و تشکلهایی، ایجاد شده است و تلاشهاي فراواني براي تأمين حقوق صنفي و شغلي روزنامهنگاران از رهگذر برپايي تشكلهاي مطبوعاتي صورت گرفته است که سرآمد آنها اکنون خانه مطبوعات ایران است.
خانه مطبوعات استانها به عنوان تشکل صنفی و مستقل که نماینده اصحاب رسانه هستند در جذب مشارکتهای فعالین رسانهها نقش به سزایی دارند، چنان که در فصل دوم اساسنامه خانه مطبوعات به وظایف این خانه در این حوزه اشاره شده است.
خانه مطبوعات به عنوان تشكل غیردولتی نهادی توانمند در تحقق الگوی کنشگری فعال رسانههای محلی، مشاركت رسانهها، حل مسائل، افزایش تعاملات رسانهای با سطوح جامعه است. خانه مطبوعات نقش اصحاب رسانه را در قالب شهروند مقتدر و حلقه واسط بین حكومت و مردم تا شعاع حضور در صحنههای زنده اجتماعی و سیاسی جامعه نمایان میسازد.
کمک به ارتقای کمی و کیفی مطبوعات محلی که خود متضمن تقویت نقش مطبوعات کشور و افزایش استانداردهای کار خبری و اطلاعرسانی کشور است، صرفاً از طریق حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی، بهبود وضع اقتصادی، اجتماعی، توسعه دانش فنی و امنیت شغلی حرفهای اصحاب جراید و شناسایی امکانات بالقوه و بهرهگیری از افکار، اندیشه، تجارب و اراده جمعی اصحاب مطبوعات و فعالان این عرصه میسر خواهد بود. بدین منظور «خانه مطبوعات» به عنوان تشکیلاتی فرهنگی، صنفی، غيردولتي و غیرانتفاعي از دستاندرکاران مطبوعات و مراکز خبررسانی استان تشکیل میگردد که در همین راستا از اهمیت بسزایی برخوردار است.
از سوی دیگر خانه مطبوعات استانها نقش مهمی در همگرایی فرهنگی و افزایش مشارکت رسانهای و فرهنگی در استانها و جذب مشارکت های رسانههای محلی دارد. همچنین افزایش سرمایه اجتماعی خانه مطبوعات یعنی نهادینهشدن خانه مطبوعات در سطح کلان (دستگاه های اجرایی، موسسات و نهادهای دولتی و عمومی)، سطح میانه (رسانهها) و سطح خرد (مخاطبین و روزنامهنگاران)، افزایش مشارکت خانه مطبوعات و افزایش تعاملات خانه مطبوعات با رسانهها محلی و اصحاب رسانه ظرفیتی در سطح استان فراهم میسازد که از یک سو موجب قدرتمندشدن رسانههای محلی میگردد و از سوی دیگر میتوان به بازنمایی و مدیریت مسائل استانی پرداخت.
از این رو نقش خانه مطبوعات در کشور بعنوان تنها نهاد رسمی که تحت حمایت وزارت ارشاد فعالت می کند بسیار پٌر اهمیت است،اما پایه های خانه مطبوعات در استان های ایران سیاسی بنا شده است و به دلیل سیاسی بودن و غیر رسانه ای بودن بسیاری از اعضا مشکلات متعددی برای اصحاب حرفه ای رسانه در سراسر کشور ایجاد شده و در واقع این سنگ بنا نادرست موجب گشته تا خانه مطبوعات در استان های ایران از اهداف اصلی و فرهنگی خود دور بمانند.